Ik ging studeren aan de Nederlandse Filmacademie in Amsterdam en heb na mijn afstuderen in 2003 zeventien jaar in de filmindustrie gewerkt. Ik heb een tv-film en afleveringen van een aantal tv-series geregisseerd maar de eerste tien jaar draaide ik voornamelijk grote internationale tv-commercials zoals bijvoorbeeld deze commercial voor Snickers. 

De laatste zeven jaar ben ik gestopt met commercials voor TV en in plaats daarvan ben ik ‘online branded content’ gaan maken. Daarbij ben ik steeds meer ‘ervaringen’ gaan creëren voor mensen. Weliswaar filmde ik die ervaring nog wel, maar de filmcamera werd eigenlijk secundair aan de immersieve ervaring van de mens. Met andere woorden, ik regisseerde een live gebeurtenis met echte mensen, die ik daarnaast ook vastlegde op film. Dat kon op een grappige manier zoals in deze verborgen camera prank (100M+ views) voor NIVEA of op een serieuze manier zoals in deze film over telefoongebruik in het verkeer (3,5M+ views) voor INTERPOLIS.

Of op een spectaculaire manier voor een onlinecampagne voor Heineken, waarbij we vijf films maakte over mensen die we ergens op de wereld geblinddoekt ‘dropte’ met een speciale missie (40M+ views). Ik bedacht en regisseerde de ervaring en ook hier was het vastleggen op film slechts een distributiemiddel. Gemene deler van alle films is dat ik een geloofwaardige wereld creëer waarbinnen mensen iets bijzonders meemaken. Het is het dramatische equivalent van een goocheltruc: Je maakt iets heel uitzonderlijks mee, en door de geloofwaardigheid van de gebeurtenis wordt het een overweldigende, impactvolle ervaring. 

In 2017 liep ik voor het eerst een escaperoom binnen. De uitvoering was niet spectaculair, het verhaal dun, de puzzels knullig — maar wat er gebeurde was belangrijker dan de kwaliteit van de kamer. Er viel een kwartje. Wat als ik mijn ervaring en vaardigheden zou combineren met het verdienmodel van een escaperoom? Wat als ik een permanente, filmische, fysiek beleefbare wereld zou bouwen — een wereld die tot in het kleinste detail geperfectioneerd kon worden?

Ik begon aan het idee te werken, eerst alleen op mijn zolderkamertje in mijn vrije uren. Maar al snel werd het een stuk serieuzer en in 2018 stopte ik met regisseren. Ik verkocht mijn huis. En ik heb me de afgelopen zeven jaar volledig gestort op het ontwikkelen van Operation Pandora.

De technologische revolutie van de laatste jaren — op het gebied van dronetechnologie, robotica, conversational interfaces, real-time 3D, animatronics — maakte het voor het eerst in de geschiedenis mogelijk om iets te bouwen dat in de buurt komt van een echte Westworld. Een wereld waar de grenzen tussen fictie en realiteit vervagen.

Rondom mij verzamelde ik een team van specialisten: robotics engineers, storytellers, AI-designers, real-time 3D-animators, experience designers, technische ontwerpers en ondernemers. Samen bouwen we niet alleen de experience zelf, maar ook de commerciële structuur: een internationaal schaalbaar concept, een franchiseformule voor wereldwijde uitrol.

Door het vernieuwende karakter van ons project hebben we  een  stimuleringsregeling toegekend gekregen vanuit de overheid, waardoor investeren fiscaal aantrekkelijk is — tot bijna de helft van je inleg krijg je terug via de belastingdienst waardoor je risico voor een groot gedeelte is gedekt.

Met P&P Projects zijn we inmiddels gestart met de technische technische tekeningen en in 2026 begint de fysieke bouw van de wereld van Pandora.

De financieringscampagne is live.
En ik nodig je uit.

Niet alleen om te investeren, maar om partner te worden. Ik zoek investeerders die mij willen helpen mee te bouwen aan een geheel nieuwe vorm van entertainment. Partners met exclusieve privileges zoals bijvoorbeeld, als je dat wilt, de mogelijkheid om als eerste te playtesten. Achter de schermen mee te kijken. Ik zoek investeerders die begrijpen hoe uitzonderlijk dit project is. Ambassadeurs, om samen een revolutionair entertainment concept te bouwen. 

Vriendelijke groet,

Joeri Holsheimer